WDO in het Kort

Wet digitale overheid in het kort
Nederland digitaliseert.
Er zijn steeds meer digitale transacties en de overheid moet hierin mee bewegen.
Het is belangrijk om te zorgen datveilig en overzichtelijk samengewerkt kan worden.
Daarom maken we regels over veiligheid, regelen we de controle daarop en zorgen dat zoveelmogelijk met standaarden wordt gewerkt.
Het wetsvoorstel Wet digitale overheid (Wdo) legt de basis voor deze digitalisering van de overheid.
De eerste tranche (deel) van Wdo gaat over veilig inloggen op dienstverlening bij (semi-) overheidsinstanties.

Kaderwet
Het wetsvoorstel is een zogeheten kaderwet; de wet regelt algemene principes, verantwoordelijkheden en procedures, maar geen gedetailleerderegels.
De wet zorgt zo voor flexibiliteit bij nieuwe ontwikkelingen.
Maar ook dat belangrijke waarden en zekerheden voor burgers, zoalsgebruikersvriendelijkheid, betrouwbaarheid, veiligheid, privacy en digitale inclusie altijd geborgd zijn.

Deze wet:

legt de taken en verantwoordelijkheden vast voor veilige toegang tot de digitale overheid
legt verplichtingen op aan mede-overheden om veilig en betrouwbaar aan te sluiten, en hun dienstverlening in te delen op eenbetrouwbaarheidsniveau
stelt regels over de bekostiging daarvoor
biedt zekerheden voor burgers en bedrijven
biedt uitgangspunten voor informatiebeveiliging en de verwerking van persoonsgegevens.

Voor (semi-) overheidsinstanties
Het wetsvoorstel gaat over veilig inloggen op dienstverlening bij (semi-) overheidsinstanties.
In de Wdo staat welke van deze instanties te makenkrijgen met de nieuwe regels voor de toegang tot hun elektronische dienstverlening.

Dit zijn:

bestuursorganen in de zin van de Awb, zoals gemeenten en uitvoeringsinstanties (UWV, SVB, Belastingdienst, DUO, RDW, etc.);
aangewezen organisaties als de zorgsector, onderwijsinstellingen en pensioenfondsen
de rechterlijke macht.

Uitwerking kaderwet
De uitwerking van de Wdo als kaderwet vindt plaats in de lagere regelgeving.
Zoals in algemene maatregelen van bestuur (AMvB’s) enministeriële regelingen.
Zo is er ruimte voor innovatie, verdere keuzes en nieuwe voorzieningen en functionaliteiten.

Dit voorstel maakt het mogelijk om straks via publieke én private inlogmiddelen digitaal zaken te doen met bijvoorbeeld gemeenten enzorginstanties.
Alleen middelen die door de overheid op veiligheid en betrouwbaarheid zijn gecontroleerd worden toegelaten.
Die zijn dan inhet publieke domein toegestaan.
Hoewel inloggen bij diensten van commerciële/private partijen zoals webwinkels niet in deze wet wordt geregeld,kunnen burgers met de gecontroleerde private middelen ook daar inloggen.
Zo heeft het wetsvoorstel toch een breder effect en voordeel voor veiliginloggen.

Resultaat
Na inwerkingtreding:

moeten de genoemde (semi)overheidsinstanties hun digitale diensten indelen naar betrouwbaarheidsniveau;
hebben zij een acceptatieplicht voor toegelaten inlogmiddelen;
moeten zij hun informatiebeveiliging op orde hebben;
moeten zij meebetalen voor het gebruik van inlogmiddelen door burgers.

De wet sluit aan bij Europese ontwikkelingen in digitale overheidsdienstverlening en inloggen bij de overheid.
De toe te laten publieke en private inlogmiddelen moeten voldoen aan de Europeseeisen aan inlogmiddelen (eIDAS-verordening ).

Gefaseerd
De Wdo treedt gefaseerd in werking.
Hij gaat pas gelden als een instantie technisch en organisatorisch klaar is om aan te sluiten.
De departementen, de publieke dienstverleners én Logius stellen samen een aansluitschema op.
Dit schema gaat een planning bevatten met data waarop despecifieke onderdelen van de wet voor welke instantie van kracht worden.
Op die momenten moeten dienstverleners klaar zijn met de voorbereidingenvoor dat deel van de wet en de onderliggende uitvoeringsregelgeving.
Zie ook overgangsrechtWet digitale overheid.

De verantwoordelijkheid voor het beheer van de GeneriekeDigitale Infrastructuur (GDI ) in het algemeen en de eID-voorzieningen in het bijzonder is belegd bij de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.

Lees verder over toelatingen aansluiting van publiek-private middelen en diensten.